Vorige week waren de eerste wedstrijden van de UEFA Nations League, een competitie voor Europese landen om te spelen tegen zogenaamd gelijkwaardige tegenstanders tijdens internationale pauzes.
Ook de kleintjes hebben kans in Nations League
De Nations League biedt niet alleen een extra kans om zich te kwalificeren voor de volgende Europese kampioenschappen in 2020, maar vervangt volgens de UEFA zinloze internationale vriendschappelijke wedstrijden door een competitievorm waarin teams een echte stimulans hebben om te winnen.
Het competitieformaat (hier mooi uitgelegd) is enigszins ingewikkeld en het valt nog te bezien hoeveel aandelen de topvoetballanden in Europa (die in League A) in de Nations League zullen plaatsen. De meesten verwachten zich via de traditionele route te kwalificeren voor de finale, waarbij de Nations League indien nodig een extra leven biedt.
Hoewel de UEFA en de betrokken landen natuurlijk hopen dat de belofte van concurrentievermogen grotere menigten lokt, is het moeilijk om te zien dat het format op korte termijn te veel nagelbijters zal veroorzaken. De 2-1 van Spanje op Engeland in League A, Groep 4, bijvoorbeeld, had meer intensiteit dan een vriendschappelijke wedstrijd, maar niet het drama van een knock-outtoernooi of zelfs een crunch-kwalificatie.
Leagues A tot D verdelen Nations League in vier groepen
De Nations League heeft echter al veel positieve punten laten zien, waaronder, naar mijn mening, de minder opgevallen League D. De 16 teams, verdeeld in vier groepen van vier in League D, zijn de landen met de laagste rang in het Europese voetbal, maar het is zeker de meest intrigerende competitie .
Het format geeft deze teams – die in traditionele kwalificaties gewend waren aan groepszweepslagen – een echte test tegen een tegenstander die ze kunnen verslaan of op zijn minst concurreren. En, ongelooflijk, het toont de underdogs van het Europese voetbal een onwaarschijnlijke route naar de finale in twee jaar.
Een van de verrassingen van de Nations League-indeling is dat een van de 16 laagst gerangschikte teams van Europa verzekerd is van een plek op de volgende Europese kampioenschappen.
Enkele Underdog memorabele gebeurtenissen tot dusver
Andorra (77.000 inwoners), dat in 13 jaar drie keer won, maakte vijf minuten voor tijd gelijk tegen Kazachstan (bevolking 18,5 miljoen) voor een gelijkspel in Groep 1. In Groep Twee versloeg Luxemburg Moldavië met 4-0, de eerste keer in 46 jaar dat ze met meer dan één doelpunt hebben gewonnen.
Kosovo, het nieuwste lid van de UEFA, loopt voorop in groep drie, met vier punten uit hun eerste twee wedstrijden, waaronder een overwinning in hun eerste officiële internationale thuiswedstrijd. In dezelfde groep pakte het kleine eilandstaatje Malta een punt tegen het veelgeprezen Azerbeidzjan.
In Groep Vier hebben Armenië en Lichtenstein beide zeldzame overwinningen behaald. Gibraltar, het kleinste lid van de UEFA, is op zijn minst competitief geweest door hun eerste twee wedstrijden met 2-0 te verliezen. In de WK-kwalificatie verloren ze met 9-0 van België.
In League D zijn er nog steeds mismatches. Eerder dit jaar interviewde ik de toenmalige Malta-coach Tom Saintfiet (nu de baas over Gambia) die waarschuwde dat niet alle ‘voorn’s gelijk zijn. Voor een Malta of Gibraltar League D zien tegenstanders er nog steeds intimiderend uit. Maar het is in ieder geval een kans om competitief te zijn en in een meer open, progressieve stijl te spelen dan simpelweg iedereen achter de bal te zetten en te bidden voor een gelijkspel dat nooit zal komen.
